تابستون!

تابستونم شروع شد!ولی هنوز که ازش لذتی نبردم.دلم گرفته.فقط یه دلخوشی داشتم که دیگه نباید زیاد به اون دل خوش کنم چون ازش بر نمیاد که دلمو خوش کنه.تنها وظیفش در قبال من خوش کردنه دله منه ولی نمیتونه وظیفشو انجام بده.نباید زیاد هم ازش انتظار داشته باشم.دنبال سرگرمی میگردم.ولی کو سرگرمی ؟! به مامانم میگم حوصلم سر رفته اونم یا میگه پاشو برو درس بخون یا میگه بیا کمک من.به هرکی میگم مشکلات خودش رو برام ردیف میکنه.هیچ کس درکم نمیکنه.میخواستم برم کار کنم کار هم پیدا کردم ولی پشیمون شدم.حوصله کار ندارم.مامان بابام هم مخالفن.هیچ کس وقتی برای من نداره.همه مشکل دارن!

چیکار کنم؟!